ZMIERZCH HISTORIA INNEJ BOHATERKI I ARO VOLTURI

ROZDZIAŁ X

Kto to?

-Słuchajcie, mam dla was złą wiadomość- powiedział Aro siadając na swoim tronie

Po jego słowach wszyscy wystawili oczy i czekali na ciąg dalszy.

- Niestety za tydzień odwiedzi nas Bellatrix.- po tym wstał z tronu

- O nie, dlaczego ona..- szepnął zdenerwowany Demetrii

- Kto to jest?- zapytałam 

- To jest ciotka trójcy.- powiedział i spojrzał w stronę Ara- on ci wszystko wytłumaczy.

Aro właśnie szedł do nas, odwróciłam się w jego stronę i uśmiechnęłam się .

- Chodź, muszę ci to wytłumaczyć.- powiedział i złapał mnie z rękę

Poddałam się i szłam obok niego. Gdy tylko mijaliśmy Jane, ta paraliżowała nas wzrokiem. Nie miałam pojęcia gdzie idziemy, ponieważ tuż za drzwiami do sali skręciliśmy w całkiem inną stronę.  Idąc po nie oświetlonym pomieszczeniu, Aro złapał mnie w pasie i zauważyłam jego wielki uśmiech. Co on kombinuje? Pierwsza na myśl przyszła mi wieża. Po chwili zrezygnowałam z tej myśli, ponieważ weszliśmy do komnaty. A mianowicie do komnaty Ara. Była ogromna, bardzo różniła się od pokoi straży. Pierwsze rzuciło mi się w oczy wielkie łoże z o dziwo, z białym baldachimem. Na ścianach, były tapety w średniowiecznym stylu. Reszta była podobna do, mojego pokoju.

-Więc?- zapytałam odwracając się w jego stronę.

Ten bez odpowiedzi złapał mnie za rękę i zaczął całować po szyi w duł. Z jego ust wydobył się mały jęk, chwilę potem szepnął z włoskim akcentem.

- Non posso più aspettare.
- Najpierw gadasz.- powiedziałam i odepchnęłam go lekko od siebie uśmiechając się.

Spojrzał na mnie z małym zawiedzeniem w oczach. Ale też z uśmiechem na twarzy. Siadłam na krześle przy drzwiach. On wziął krzesło od biurka i siadł przodem do oparcia. Przybliżył się i zaczął mówić.

- Więc, Bellatrix to moja ciotka. Ona nas stworzyła, ratując życie.(
U mnie ze zmianą trójcy będzie taka historia :D) - chwilę się zastanowił- Nikt jej nienawidzi, ponieważ złamała wielkie prawo. Mianowicie ona jest z zmiennokształtnym. - teraz jego twarz płonęła w złości.
- Aro, skoro tak jest powinieneś ją zabić.- powiedziałam 
- Właśnie, nie wiem czy to zrozumiesz. Ona ma taki dar, może sprawić że jedna osoba z nienawidzi drugą. Jeśli ona wyczuje że ktoś chce ją zabić, włącza go na tej osobie. Zwykle go nie wyłącza i ta osoba do końca życia nie przepada za wybraną . Zawsze atakuje związki, na dodatek szczęśliwe.-  po tym spojrzał mi prosto w oczy- Boję się o ciebie.
- Dobra, rozumiem cię ja również się boję.- powiedziałam i poprawiłam włosy

On już wiedział, że mi wszystko wytłumaczył. Podszedł do mnie z wielkim uśmiechem i podniósł z krzesła. Robił to samo co wcześniej, gdy rozpiął mi pelerynę ktoś otworzył drzwi. To był Kajusz.

- Aro jest sprawa z.....- zamilkł gdy nas zobaczył
- Jest sprawa z?- zapytał Aro, gdy zapinał mi z powrotem pelerynę
- Z Bellątrix. - powiedział i uśmiechnął się do mnie

Aro zrobił do mnie smutną minę i pociągnął w stronę drzwi. Gdy wracaliśmy z powrotem, korytarz był oświetlony. Nie myślałam o niczym tylko o tym, gdzie idziemy. Aro złapał mnie w pasie i prowadził w stronę biblioteki. Kajusz szedł przed nami, dziwne bo zwykle Aro chodzi przodem. Po wejściu do biblioteki zauważyłam, Markusa, Sulpicię i Athenodorę. Siedzieli na kanapie, Aro prowadził mnie w stronę przeciwnej kanapy. Żona Kajusza przyglądała mi się z zaciekawieniem. Usiadłam i oparłam się wygodnie, Aro zrobił to samo kładąc rękę na moich ramionach od tyłu. 

-Więc o co chodzi?- zapytał Aro
- Właśnie ustaliliśmy z Markusem, że na czas przyjazdu Bellitrix musimy zamienić się żonami.- powiedział i spojrzał na mnie- no i przyszłą żoną

Wystawiłam oczy, co on powiedział? Zamienić?! Jak to przecież.... Moje rozmyślania przerwał głos Ara.

- No, powiem że to świetny pomysł.- powiedział i uśmiechnął się.

Spojrzałam na niego nie dowierzając. 

- Hano, tak będzie najlepiej dla naszych związków.- powiedziała Sulpicia
- No dobra, mi to nie przeszkadza ale czy ona koniecznie musi jakiś związek zepsuć?- zapytałam
- Nie, lecz gównie chodzi o ciebie.- powiedział znudzony Markus

Spojrzałam na niego pytająco.

- Jesteś całkiem nowa, ona cie nie zna. Zapewne gdy tylko na nią krzywo spojrzysz, użyje na tobie daru przeciwko mnie.- powiedział Aro
- Dobra, nie pozostaje nic innego.- powiedziałam i uśmiechnęłam się
- Powinnaś być z Kajuszem.- powiedziała Athenodora
- To jest jakaś różnica?- zapytałam
- Tak, ona najbardziej za nim przepada.- powiedział Markus
- Okej, niech tak będzie.- powiedziałam 
- To już wszystko?- zapytał niecierpliwy Aro
- A gdzie ci się tak śpieszy?- zapytał Kajusz i uśmiechnął się

Aro spojrzał na niego lodowato. Podniósł się z kanapy.

- Naprawdę, chcesz wiedzieć?- zapytał patrząc na niego z góry 
- Nie. - zaśmiał się Kajusz
- Idziesz?- zapytał się Aro i podał mi rękę
- Nie. - powiedziałam z uśmiechem

Spojrzał na mnie tak, jak na obrazie u Carlisea. Teraz nie byłam w stanie odmówić,  to spojrzenie mnie urzekło. Szczena zagasła w jednej pozycji, w pozycji "uśmiech". Złapałam go za rękę i wstałam. 

- Gdzie idziemy?- zapytałam
- Do ogrodu- powiedział trzymając mnie za rękę




hej... dziś na tyle :)  mam nadzieję że się podobał..

Pozdrawiam.. :)